'Hemelrijk', het jongste non-fictieboek van Chris De Stoop, is het aangrijpende verhaal van zorgcentrum Hemelrijck in de Kempen, dat na een sinterklaasbezoek catastrofaal door coronabesmettingen werd getroffen.

In 'Hemelrijk' brengt De Stoop, zelf jarenlang mantelzorger, met ook een coronadode onder zijn naasten, een ingetogen reconstructie van het drama, vermengd met zijn eigen familie-ervaringen. "Ik wilde schrijven over hoe het is om in een woonzorgcentrum te wonen, hoe zo'n tehuis een epidemie doormaakt en hoe je er tientallen doden later uitkomt. Hemelrijck stelde op scherp wat in woon-zorgcentra gebeurde" (interview in De Tijd).

De Morgen noemde 'Hemelrijk' "een eerherstel voor een vergeten sector". Het roept indringende vragen op over wat er echt gaande was tijdens een van de zwartste bladzijden uit de politieke geschiedenis van de jongste decennia.

Hoe is het als je goed wilt doen maar kwaad aanricht? Wat is de nasleep van schuld en schaamte? Waarom is de ene mens minder mens dan de andere? Het stelt ook de vraag waarom ouderen veel minder mee tellen in de maatschappij, een thema dat Chris De Stoop vorig jaar al aanraakte in zijn erg positief ontvangen 'Het Boek Daniel', over zijn 84-jarige vermoorde oom. Welke lessen trekken we uit deze crisis? Wat moet er veranderen aan de ouderenzorg?

Na de lezing gingen we in gesprek met o.a. enkele bewoners van Woon- en Zorghotel H. Hart in Kortrijk.

Foto’s van deze avond vind je terug in de beeldbank van Grijs aan Zet.