“De wijsheid en goede dingen die samenkomen op die ’speel-’plaats, dat schept verbondenheid.” Een gesprek met Marc Vandenberghe.

Langzaamaan sijpelt binnen dat deelnemen aan dit avontuur geen vrijblijvend engagement is, dat dit project toch wat voorstelt.

De bladeren vallen in groten getale van de bomen, maar met deze groep worden zaadjes gepland, en begint er een en ander te kiemen, klaar om binnenkort bovengronds te komen.

Geluk en verdriet, het zijn vaak 2 kanten van een zelfde medaille, die soms pijnlijk dicht bij elkaar liggen.

Eenmaal je vertrokken bent keer je niet meer terug. Je zet een stap en twijfelt niet. Omkeren is geen optie. De eerste stem- en lichaamsoefeningen, de eerste verhalen.

De herfst trekt over de wereld, en het voelt alsof we ook met Grijs aan Zet in een volgend seizoen zijn beland. Tijd voor actie, tijd om… theater te spelen.